De Groote Fabrieke - Penthouse 4

Op de oude industriële site 'De Groote Fabrieke' in Avelgem, kozen we ervoor om op het dak van het oude fabrieksgebouw een demowoning te bouwen.

In het historische kader van dit beschermd erfgoed, werd een eigentijdse woning ingericht, gebruikt makend van de nieuwste technieken & met een moderne strakke inrichting.

De gebruikte produkten kunnen we aan zelfbouwers aanbieden.

Aangezien we deze produkten zelf of samen met bevriende aannemers plaatsten;
krijgt u het praktisch advies er gratis bij,
zodat u als zelfbouwer geen tijd verliest of voor onaangename verrasingen komt te staan.

Demowoning

Bezoek

In deze tijden waar meer en meer via webshops,
zonder advies en zonder juiste weergave van het produkt,
produkten aangeboden worden,
willen wij daarentegen u de mogelijkheid geven
om de produkten in een live-omgeving te zien.

Hierdoor kan u zich een goed beeld vormen van de produkten,
de werking en installatie ervan.

Onze demowoning is op afspraak - vrijblijvend -
te bezoeken.

'Groote Fabrieke'

Historiek

De Groote Fabrieke bezit haar naam al sinds 1907, toen een Franse familie in Avelgem een spinnerij begon.

Het gebouw doet haar naam eer aan, met de bombastische afmetingen van 34 meter breed
en meer dan 100 meter lang

Tot het jaar 2000 deed het gebouw dienst voor allerhande industrie.

Na vertrek van de industrie, verloederde het pand, tot in 2012 een grondige renovatie van start ging.

Authentieke elementen zoals de schoorsteen en de koeltoren, werden met respect voor dit industriële erfgoed behouden.

Penthouse

CLT

Op het dak van de oude fabriek, werden vier penthouses voorzien.

De vormgeving en het materiaalgebruik van deze eenheden, is gebaseerd op de vroegere koeltoren.

De structuur van de demowoning 'Penthouse 4' werd in CLT gebouwd.

Moderne technieken werden in de bouw geïntegreerd.

Vloerverwarming zonder behulp van vloerchape, werd gebruikt voor de verwarming, in combinatie met een performante warmtepomp. In de zomer kan deze ook gebruikt wordt om te zorgen voor verkoeling.

Voor het sanitair warm water wordt gebruik gemaakt van een aparte warmtepompboiler.

Op het ventilatiesysteem, werd de mogelijkheid voorzien om ook te koelen tijdens de warmste zomerdagen.

Screens zorgen ervoor dat de temperatuur binnen aangenaam blijft.

Een domoticasysteem stuurt alle componenten aan.

Het hedendaagse interieur & maatwerkkasten werd vorm gegeven door de firma Villa Interno.

De handige zelfbouwer kan met de moderne douche, ligbad & zeer kwalitatieve badkamermeubelen van zijn of haar woning een architecturaal pareltje maken.

In het onderliggende gebouw werden muren en wanden bekleed met VIROC-panelen, die heel goed tot hun recht komen in dit authentieke industriële erfgoed.

Plaatsbesparend meubilair zorgt dat de ruimtes, polyvalent blijven.

Erfgoed

Geschiedenis

De Franse ondernemersfamilie Leurent (vertegenwoordigd door de neven Paul en Henri) bezat een spinnerij in Tourcoing en ging in 1906 op zoek naar een geschikte locatie voor een nieuwe fabriek.

De voorkeur ging uit naar een vestiging in buurland België, omdat de sociale onrusten in Frankrijk het ondernemersklimaat ongunstig beïnvloedden.

Daarnaast kon men invoerrechten omzeilen. Een neef uit Antoing raadde hen een locatie in Avelgem aan.

De inwoners van de Scheldegemeente stonden gekend voor hun arbeidsethos. Bovendien was er in Avelgem een overaanbod aan vrouwelijke werkkrachten, wat voor een spinnerij een pluspunt is.

Ten slotte waren er voldoende transportmogelijkheden. In de buurt van de fabrieksgronden bevond zich het station van Avelgem met een aansluiting met de (voormalige) lijnen 83 (Kortrijk – Ronse, nu het Guldenspoorpad tussen Marke en Avelgem) en 85 (Herzeeuw – Leupegem, nu fietsroute Trimaarzate tussen Spiere en Avelgem).

Voor het ontwerp van de fabriek werd een beroep gedaan op de architecten Liétard en Forest uit Tourcoing.

Het gebouw in Manchesterstijl werd opgetrokken in drie bouwlagen, in lijn met het origineel in Tourcoing (waar de grond duurder was en er dus uit noodzaak in de hoogte werd gebouwd).

Ook de energievoorziening speelde een rol in het ontwerp. Eén stoommachine voorzag via riemen de machines van aandrijving; later werd deze door een ABC-dieselmotor vervangen (gekoppeld aan een ACEC-alternator). Deze werd geïnstalleerd op de onderste verdieping.

Henri Leurent leidde de Avelgemse afdeling terwijl Paul zich op Tourcoing terugplooide.

Eerste en Tweede Wereldoorlog

Al gauw werkten er zo'n 170 mensen.

Nog geen tien jaar na de opening brak de Eerste Wereldoorlog uit.
De Duitse bezetter vorderde de fabriek op als logistiek centrum en munitiedepot vanwege de aansluiting op het spoorwegennet (en een gepland militair vliegveld in Avelgem, dat er nooit kwam).

Tijdens beschietingen door de geallieerden moesten de schouw en een deel van het hoofdgebouw het ontgelden.

De fabriekseigenaar liet de moed niet zakken: na de oorlog voerde hij een (eerder geplande) verdubbeling van het hoofdgebouw versneld door; de 45 meter hoge schouw werd heropgebouwd.

In 1924 richtten drie zonen van Henri Leurent (Henri Jr, Ignace en François) een vennootschap op voor de spinnerij: s.p.r.l. Leurent Frères. Ignace nam de leiding over van zijn vader.

Aan het begin van de Tweede Wereldoorlog werd een deel van de productie vernietigd door de Britten om te verhinderen dat deze in Duitse handen zou vallen. Toen het einde van de oorlog naderde, werd de fabriek ingeschakeld om er (al dan niet vermeende) collaborateurs in vast te houden en als militair hospitaal.

In 1945 kwam Raymond Leurent, de oudste zoon van Ignace, aan het hoofd van de fabriek te staan. Zijn vader werd in 1948 dan weer tot ereburger van Avelgem benoemd.

In de periode na de Tweede Wereldoorlog stelde de spinnerij op haar hoogtepunt meer dan 450 personeelsleden te werk.

Daarmee was het de grootste werkgever in de streek.

Terugval en overname

Door een stijgende concurrentie met volautomatische katoenspinnerijen in de lageloonlanden en de opkomst van synthetische stoffen kreeg het bedrijf het moeilijk.

Het werknemersaantal daalde in 1976 tot 215.

In 1979 sloot spinnerij Leurent de deuren.

Na het faillissement namen de broers Antoon en Maurits Mortier uit Avelgem de gebouwen over, om er samen met de familie Lietaer uit Rekkem een nieuwe onderneming op te starten: N.V. Avelgemse Spinnerij of AVS.

Ook Weverij Mortier verhuisde naar deze gebouwen.

In 1992 verhuisde AVS naar een nieuwbouw aan de IJzeren Bareel in het nabijgelegen Spiere omdat de Avelgemse fabriek te sterk verouderd was.

Arlitex was het laatste actieve bedrijf op de site van de spinnerij.

Het gebruikte de onderste verdieping en enkele burelen.
Arlitex produceerde schilderdoeken en overgordijnen voor theaters.

Arlitex hield in 2011 op te bestaan

Column 12/12